Dit jaar waren wij, Christien, Maaike, Wendy en Willy, de gelukkigen: wij mochten deelnemen aan de toertocht van de KNRB op de Somme, in Noord-Frankrijk.
Ervaring met roeien op stromend water was een vereiste. Daarom hebben we Daventria in Deventer gevraagd of we instructie op de IJssel konden krijgen. Onze eerste vakantiedag was toen al een feit. Kees Ruigrok stuurde ons over de prachtige IJssel. We leerden over verschillen in stroomsnelheid, over de bijna stilstand in stroming tussen de kribben en de effecten op de druk op de bladen.
Op vrijdag 1 mei was het dan zover. Na een autotocht met files rond Antwerpen en een gehele varkenspoot bij de vuilnis langs de snelweg, kwamen we bij het hotel in Amiens aan. ’s Avonds was er een gezamenlijk diner met alle 32 roeiers die deel gingen nemen aan de toertocht.
Na een korte nachtrust reden we met een bus naar de opstapplaats Sailly-Laurette, waar de botenwagen van de KNRB op ons stond te wachten. Gezamenlijk tilden we de houten wherry’s van de botenwagen. Verbazingwekkend hoe het met vele handen aan de boorden niet zwaar tillen bleek. Onze eerste roeidag was een stralende dag met zomerse temperaturen. De Somme kronkelde vaak mooi door het landschap, ook waren stukken gekanaliseerd. Aan weerszijden van de rivier was het gebied moerassig. De vogels floten, de koekoek riep, de bomen hingen mooi over het water, de stroming hielp ons de goede kant uit. We voeren 29 kilometer en passeerde 4 sluizen. Veel vroeger dan gepland kwamen we in Amiens aan. Daar konden we tegen de stroming in aanleggen bij de roeivereniging.
’s Avonds lekker op één van de vele terrasjes gezeten.
Op dag 2 van de tocht roeiden we ruim 26 kilometer, van Amiens naar Longpré – L’Etoile. De dag begon droog. Maar rond een uur of half elf begon het te plenzen en het bleef met forse stralen regenen. De boot liep vol, wij werden doornat. Geen tijd om te recreëren, maar doorroeien. Tussen de middag met de hele groep schuilen en opwarmen in een klein restaurant. Bij een van de 5 sluizen bleef Willy op de kant achter na een poging om het sluistouw ergens aan te bevestigen. Gelukkig wist de aardige sluiswachter een goede instapplaats vlak na de sluis. ’s Avonds hebben we weer gezellig gegeten in Amiens. Hierbij ontpopte Maaike zich als een culinaire avonturier. Wat hebben we gelachen.
Dag 3, alweer de laatste roeidag, roeiden we naar Abbeville. Een kleine 20 kilometer, 2 sluizen. Het was prachtig roeiweer, we genoten weer van de natuur en hadden het gezellig met elkaar. We passeerden enkele mooie Franse landhuizen en wat dorpjes.
Een beetje spanning bij het wachten voor de sluis. We naderden wel erg dicht een balk waarachter het water drie meter naar beneden viel. De schrik was te zien in de ogen van Christien en in die van roeiers in de andere boten. Gelukkig hadden we genoeg kracht in de benen.
Bij de roeivereniging in Abbeville moesten we de boten met vereende krachten uit het water dragen, schoonmaken en weer op de botenwagen tillen. Terug met de bus naar Amiens. Wij hebben nog lekker in de stad rondgewandeld. De kathedraal was zeer de moeite waard om te bezichtigen.
De volgende dag nog even Amiens in en daarna weer terug naar Almelo. We kijken terug op een prachtige roeitocht en gezelligheid met elkaar. Dit krijgt zeker een vervolg!
Willy Wijma
