De weersomstandigheden voor de 39e Elfstedenroeimarathon waren gunstig, weinig wind vanuit het zuidwesten, dus wij hadden zin om 210 kilometer te roeien langs de 11 steden! Dit jaar waren er 98 ploegen, waaronder 22 buitenlandse ploegen, uit Duitsland, België, Frankrijk en zelfs Amerika en Argentinië. Door de mistbanken in de nacht waren de omstandigheden niet zo perfect voor het verbreken van records. Uiteindelijk wisten 91 ploegen de finish binnen de 24 uur te halen. Drie ploegen moesten helaas voortijdig de strijd staken.
Da Amyzessen, de naam zegt het al, deed mee in de Buiten 6 categorie. Met twee vaste ploegjes van drie die elkaar afwisselen, zou het ook dit jaar weer gebeuren. Helaas moesten we het dit jaar door privé omstandigheden zonder Robert Duzijn van Daventria doen. Een flinke aderlating in het ploegje van Hans en Rob, die na deze onheilstijding een tijdje verdwaasd en stuurloos rond dobberden in het Twentekanaal. Gelukkig wilde Arjan Wiegel de uitdaging aangaan en bakte Eric ook lekkere eitjes voor dit ploegje. Dit jaar vertrok er dus een ploeg met enkel Amycusleden naar Wetterwille in Leeuwarden.
Kartrekker Eric, bustrekker Maikel en koffie juf Ingrid vormden het andere ploegje. De verwachtingen waren niet al te hoog gespannen. Heel overkomen binnen de gestelde 24 uur, genieten van het mooie weer, geen blessures en lekker roeien was het voornaamste doel. De voorbereidingen in de maanden en weken voorafgaand aan deze editie stelden niet al teveel voor. KWW was het motto. Waarschijnlijk had Nienke, dochter van Arjan, nog het meest haar best gedaan in de voorbereiding. In ieder geval leverde dat een paar mooie nagels bij Arjan op, waar de rest van de ploeg alleen met jaloerse blikken naar kon kijken… Nienke: bij deze ben je volgend jaar op de woensdagavond voor de ERM van harte uitgenodigd!
Het opbouwen van de boot op vrijdagmiddag verliep zeer relaxed, maar ging desondanks verrassend snel. Eigenlijk vergelijkbaar met de roeitocht zelf, die op een enkel spannend momentje na, ook heel soepeltjes verliep en eindigde met een mooie plek drie (van de 15) in de Buiten 6 categorie. Zeven van de 98 ploegen zijn dit jaar niet gefinisht en het scheelde maar een haar of wij waren nummer 8… Dat zat zo: de bankjes die we dit jaar in de boot hadden geplaatst zorgden tóch voor bijzonder gevoelige zitbotjes. Daarnaast had de koffie juf op enig moment erg vermoeide beentjes….Dus toen het moment daar was om ons geniale wisselsysteem op het water in werking te zetten, liet in een vlaag van verstandsverbijstering en dromend van een fijne zitplek, ook de koffie juf die op slag zat, de riemen slippen….. En daar dobberde en wiebelde de Bergeend met twee staande mannen en vier geslipte riemen vervaarlijk over de Friese wateren. Gelukkig hielden we het hoofd koel en de kleren droog door de riemen razendsnel weer veilig boord te laten houden.
In Harlingen bij de stempelpost had dit zelfde drietal ook een klein akkefietje met de stempelkaart. Deze zit altijd netjes opgeborgen in een plastic bakje met deksel dat aan een flexibele buis is vastgemaakt. We hopen deze na een slinger naar de kant dan snel terug te ontvangen, maar helaas vloog het deksel open tijdens de vlucht naar de wal. De stempelkaart woei weg en de paniek sloeg toe….zonder kaart geen kruisje!! Strijkend wisten we de kaart uit het water te vissen voor hij naar de diepte verdween en stuur Eric hield de kaart in zon en wind om op te drogen. Onze schatkaart werd vervolgens weer zorgvuldig opgeborgen en kon na 21 uur en één seconde alsnog netjes ingeleverd worden bij de organisatie waar wij onze kruisjes, zilveren plaatje voor de Bergeend, heerlijke oranjekoeken en niet te vergeten de eetbonnen voor wederom een fantastische maaltijd in ontvangst mochten nemen.
