Verslag geschreven door Merijn:
Wanneer je bezig met een voorbereiding op iets of dat nou een toetsweek is of een serie wedstrijden of iets anders dan probeer je de laatste toets/ wedstrijd zo goed mogelijk te maken zodat je hopelijk met tevredenheid terug kan kijken naar die periode. Zo ging het ook gisteren op de NSRF.
De NSRF ook wel de Slotwedstrijden genoemd zijn de laatste wedstrijden van het roeiseizoen. Na weken of zelfs maanden van keiharde trainingen voor allerlei wedstrijden komt dan het einde in zicht. Nadat de één na laatste wedstrijd erop zit weet je dat je nog een keer tot het uiterste moet gaan. Nog een laatste paar weken trainen voor die ene laatste wedstrijd. Je zou kunnen zeggen dat omdat het de laatste wedstrijd is alles aankomt op die ene wedstrijd. Na alle trainingen onder fantastische begeleiding van Arend was het dan zover… De laatste wedstrijd.
Om 8:36 vertrokken Gert- Jan en ik van Amycus richting Rotterdam. Onderweg probeerde ik tevergeefs nog eens de loting te bekijken wat ik zelf vergeten was te doen (Ja ik weet het shame on me…) Uiteindelijk lukte het ondanks Gert- Jan’s superieure 4G netwerk om toch de loting te bekijken. ‘Volgens Arend is de jongen van de Maas je grootste tegenstand vandaag’ zei Gert- Jan. Onder het genot van een kop zelf gezette koffie en een hoop natuurkundige lessen en wedstrijdbesprekingen kwamen we aan bij de Willem- Allexanderbaan in Zevenhuizen buiten Rotterdam. Nadat ik mij had omgekleed en de Johanneke was opgeriggerd was het tijd om het water op te gaan. Op het water zag ik al vrij snel de jongen van de Maas. Een kleerkast van 2 bij 2 bij 2m. Toen schoten mij gelijk de woorden van Arend te binnen. Een tijd geleden vergeleek Arend mij met Joop Zoetemelk en Raymond Poulidor, omdat zij altijd tweede werden met wielrennen in hun carrière. De laatste wedstrijden eindigde ook ik steeds op de 2e plaats, maar altijd tweede…. Tijd om daar een stokje voor te steken.
Aangekomen bij mijn startplaats begon het dan. De wereld leek even in slow-motion door te gaan. Die paar seconden die eeuwig leken te duren. Een tijd van opperste concentratie dat gepaard gaat met adrenaline die door je lichaam giert. Op een bepaald moment heb je zo vaak geoefend dat zelfs een wedstrijd eigenlijk hetzelfde is als een oefening op het kanaal. Met mijn hoofd bij het tellen van de start halen en de gecontroleerde adrenaline die weg stroomde verliet ik de startblokken. Na 250m zag ik dat ik op kop lag en dat de Maas op mijn hielen zat. Na verloop van tijd treedt de vermoeidheid op en zag ik dat ik nog steeds voor lag. Een andere roeier van Tromp die eerst ook dicht bij mij in de buurt was begon steeds verder achterop te raken. De laatste 350m was ik ervan overtuigd dat de Maas nog zou opzetten en zou proberen om mij voorbij te gaan, maar tot mijn verbazing gebeurde dat niet. Ik ging geleidelijk over in mijn eindsprint en bij de laatste 100m wist ik het. Dit maakt de Maas niet meer goed. Ik had gewonnen.
En zoals gebruikelijk is ga je naar het Ere vlot waar je je prijs in ontvangst kunt nemen. In dit geval werd ik opgewacht door twee beeldige Kiss-misses en kreeg ik mijn prijs. Nadat ik mijn prijs in ontvangst had genomen ging ik weer terug naar het aankomstvlot. Toen Gert-Jan en ik naar de botenwagen wilden lopen gebeurde het. We werden aangesproken door een kamprechter. Gelijk moest ik denken aan het moment eerder op de dag toen Gert-Jan en ik het gewichtje uit de boot haalden. De kamprechter kwam ons vermelden dat wij de boot niet hoefden te laten wegen (wat een opluchting). ‘Inhalen, voorblijven en het afmaken. Dat was de opdracht die Arend mij meegaf’ zei een geëmotioneerde Gert-Jan bij de botenwagen, ‘en dat heb je precies gedaan’. Daarna nam ik gelijk contact op met Arend die er helaas niet bij kon zijn. Een overwinning van ons beide. Ik zou nog graag Arend ontzettend bedanken voor alle begeleiding van afgelopen roeiseizoen en op naar het volgende seizoen zou ik zeggen. Nadat de boot was afgeriggerd en we na een lange tijd de riemen van Hans. H mee konden nemen was het moment alweer aangebroken om tocht huiswaarts in te slaan. Terugkijkend op een geweldige dag en een prachtig roeiseizoen fietste ik weer huiswaarts waar ik gelijk werd opgewacht door de afwas…
Delen van de race van Merijn zijn te zien via de volgende link. De race van Merijn wordt afgewisseld met beelden van voorgaande en volgende heats. De opnames starten ’s ochtends om 8:00 uur. De heat van Merijn startte om 12:10 dus 4 uur en 10 minuten later. Naast winst in zijn heat werd Merijn 7e in een internationaal veld met 33 deelnemers. De uitslagen vindt u hier
Super gedaan Merijn. En wat een leuk verslag!